“03.03.2025 tarihinde, saat 22:00 sıralarında, Alayköy’de faaliyet gösteren bir gece kulübünde konstmatris olarak çalışan Anastasia MELEGA (K-25), kalmakta olduğu gece kulübüne ait oda içerisinde yaşamını yitirmiş şekilde bulunmuştur.”

Kadın hakları, feminizm, güvenlik kaygıları ve cinsiyet eşitliği ekseninde ilerleyen bu sohbet, yalnızca kadınları değil, toplumun tamamını ilgilendiren konulara ışık tutuyor. Kuzey Kıbrıs’taki gece kulüpleri ve bu sistemin içinde sıkışıp kalan kadınlar… Devletin, yasal düzenlemelerle aslında neyi koruduğu… Kadınlar gerçekten seçim hakkına sahip mi, yoksa sistem onları bir çıkmazın içine mi hapsediyor? Anastasia’nın ölümü, bireysel bir trajedi mi yoksa yıllardır süregelen bir toplumsal çürümüşlüğün sonucu mu?

Tırafik dedin mi bizim memlekette akan sular durur… ya da hiç akmaz! Yollar dar, arabalar bol, toplu taşıma desen yok. Herkes kendi başının çaresine bakmaya çalışır ama günün sonunda hepimiz aynı şeyi yaşarık.

Peki, bu sadece bir altyapı sorunu mu, yoksa daha derin bir mesele mi var?

Bu bölümde tırafik meselesini sigorta şirketlerinden yol yapımına, toplu taşıma eksikliğinden sınıf ayrımcılığına kadar enine boyuna gonuşmak varken, Su tırafikde beklediği için söyleniyor. Kimi arabasının klimasında serin serin bekler, kimi otobüs bile bulamaz… ama işte memlekette herkesin yolu bir şekilde tırafikle kesişir! Beklerken sağa sola bakının bari, güzel memleket neme lazım!

Ahmet Gül’ün dolma yapabiliyor olduğunu öğrenmekle kalmıyor, ona daha önce niye hiç dolma yapmadığını da sorguluyor.

Gül’ün cevap: kısmet olmadı cnm.

Gül dolma yapmayı biliyor

Gül Ahmet'e hiç dolma yapmadı

Gül gibi olmayın.

Bu konuşma, İngiltere ve Avrupa Birliği ilişkilerinden başlayarak, Kıbrıs'ın kimlik meselesi, eğitim ve iş hayatı, yapay zeka, sosyal ve ekonomik sorunlar ile kapitalizm üzerine derinlemesine bir tartışma sunmaktadır. Konuşmacılar, Kıbrıs'taki mevcut durumu ve geleceği ele alırken, kişisel deneyimlerini ve gözlemlerini paylaşmaktadırlar.

Sitting at Hellim Café, we found ourselves diving deep into a passionate discussion about how challenging it is to be a Turkish Cypriot. What started as a casual conversation quickly turned into an intense exchange of frustrations and shared grievances. Voices were raised, hands gestured animatedly, and for a few heated moments, it felt like the café itself buzzed with the energy of our debate. The weight of the conversation was undeniable - centring on identity, belonging, and the unique struggles faced daily. It wasn’t just a discussion; it was a collective release, a moment of solidarity in navigating the complexities of being a Turkish Cypriot in today’s world.

Kuzey Kıbrıs’ta göç meselesi her geçen gün daha da derinleşiyor ve gidenle kalan arasında bi mücadele yaşanıyor. Bu bölümde bunu tartıştık.

Ekonomik sıkıntılar, iş bulmanın zorluğu, aile bağları ve kültürel aidiyet üstüne konuştuk. Gidenin çektiği hasret ve kalanların mücadelesini dinlerken sen da belki kendi kararını bi daha gözden geçireceng.

Hade bakalım bakalım nedir durum mevzu…